Antidepresan kullanan 1829 kişi üzerinde yapılan araştırmada hadiselerinin yarısından fazlasında ilaç kullanımına bağlı yan tesirler bildirilmesi bu ilaçların sanki gereğinden fazla mı reçete edildiğiyle ilgili tasalara neden oldu. 18-25 yaş ortası iştirakçilerin yarısından birçoklarında intihar etme isteği, %62 cinsel sorunlar ve %60 oranında duygusal olarak hissizlik ortaya çıktı.
Diğer yan tesirleri ise; %52 kendisi üzere hissetmemek, %42 olumlu hislerde azalma, %39 insanlara daha az ilgi gösterme ve %55 içe kapanma olarak görüldü. Tekrar de %82 oranla insanların, ilaçla depresyondan kurtuldukları belirtildi.
Antidepresan kullanmaktan korkmalı mıyız?
Yapılan araştırmaya nazaran akıllara gelen birinci soru ‘’Antidepresan kullanmaktan korkmalı mıyız?’’ oluyor. Lapsus Psikoloji ve Gelişim Atölyesi Kurucusu Uzman Klinik Psikolog Gonca Akkaya antidepresan kullanımı ile ilgili şunları söyledi; ‘’Antidepresan kullanımı, ruhsal zorlukların tedavisinde kullanılan yollardan sadece biri. Ben buna ne karşı ne taraftar olunmasından yanayım. Büsbütün hasta bazlı değerlendirmeler yapılmalıdır. Her ilaç üzere antidepresanların da yan tesirler elbette var. Bedene yabancı bir husus girdiğinde bunun maliyetinin sıfır olması beklenemez. Burada değerli olan yan tesirlere karşın ilacın sağlayacağı yarara atfedilen kıymettir. Bu kararı, maliyet hesabı yaparak uzman doktor verir.
“Mutsuzluk ve üzüntünün ilaçla tedavisi”
“Mutsuzluk ve üzüntünün ilaçla tedavisi” mümkün olmasa da ilaç kullanımı mutsuzluk ve tasası aşmakta bireye sağlam bir dayanak sağlayabilir. Günlük hayatın sıradan aktivitelerini yapmakta çokça zorlanan şahısların yaşadığı mutsuzluk üzerine çalışabilmeleri, içinde bulundukları duruma bakıp sağlıklı değerlendirmeler yapabilmeleri ve içgörü kazanarak ömürlerini değiştirebilmeleri için evvel bir ölçü toparlanmaları gereklidir. İlaç tedavisi tam da bu noktada biz klinisyenlere kolaylaştırıcı bir taban sağlar. Antidepresan dayanağıyla günlük ömrünü sürdürebilme noktasına tekrar gelen kişi, lakin bu noktada terapötik bir çalışmaya girip kendiyle yüzleşebilir.
Depresyon hem çevresel hem genetik etmenlerin bir ortaya gelmesiyle ortaya çıkan bir ruh sıhhati meselesidir. Bu etmenler, her bir şahısta, o kişinin ferdî tarihçesinin tabanında birleşir ve ortaya çıkan tablo sürekli bireye has bir karakter taşır. Sırf ilaca yaslanan tedaviler herkes için tıpkı tahlili sunmakla eleştirilir ve bu tenkit haklıdır da. Lakin tekrar de depresyonun tedavisinde ilaç seçeneğini büsbütün dışlamak gerçek değildir. Bu bahiste belirleyici olması gereken, yeniden kişinin ferdi tarihçesi ve içinde bulunduğu durumun ne kadar ağır olup olmadığıdır.
Şunu da unutmamak gerek. Antidepresan kullanımının bir takvimi vardır. Bunu belirleyen de bu mevzuda eğitim almış uzman doktorlar olmalıdır. Kendi kendine antidepresan kullanmaya başlayıp bunu senelerce sürdüren birçok insan var ne yazık ki. Psikiyatristlere gidip direkt ilaç isteyenler de uğraşı. Asıl risk yan tesirler değil, bilinçsiz ilaç kullanımı ve ilaca yüklenen mucizevi manada yatmaktadır.’’
