Türkiye Sigorta Basketbol Muhteşem Ligi gruplarından Anadolu Efes’in yıldızı Vasilije Micic değerli açıklamalarda bulundu Sırp Escort Tuzla oyun kurucu Anadolu Efes’in son 2 dönemde kazandığı Euroleague şampiyonlukları hakkında konuştu
NBA’de basketbol oynamak istediğini lisana getiren Vasilije Micic çarpıcı bir itirafta bulundu Euroleague’in programı ‘Remember The Why’a konuk Tuzla Escort Bayan olan Sırp basketbolcunun açıklamaları ses getirdi
Senin nedenin nedir?
Benim nedenim aslında daimi bir içsel motivasyon Çocukluğumdan beri sakatlık olsun oyunumla başarılarımla yahut elde ettiklerimle ilgili kuşkular olsun daima zorluklarla karşılaştım Fakat bence Tuzla Escort ne vakit bu türlü bir zorlukla karşılaşsam sakin kalarak her şeyi öncelikle kendime kanıtlamak için daha da motive hale geldim Zira bence en büyük zorluk bunu tekrar tekrar yapabilmek
Kapaonik’te basketbola attığın birinci adımlardan şimdiye, İstanbul’a gelene kadar sence nedenin değişti mi?
Bence bu sonsuza kadar benimle kalan bir şey Umarım kayak atlet olduğum vakitlerde bile sahip olduğum bu çocukluk gücümü artık basketbol oyuncusu olarak tüm mesleğim boyunca koruyabilirim Zira her gün alana çıkarken spor salonuna giderken ekstradan çalışırken bu memnunluğu hissediyorsanız bu her vakit güvenebileceğiniz bir şey Ve ben de mutlaka bu mevzuda birebir heyecanı ve coşkuyu hissediyorum
Basketbol oynamak sana ne kattı?
Basketbol oynamak bana birçok şey kattı Birden fazla basketbolcu üzere biz de oynarken her andan keyif almaya çalışırız zira mesleğimiz sonsuza kadar sürmez Alanda olmak ve amaçlarımıza ulaşmak için hudutlu bir vaktimiz var Fakat benim için en değerli şey oyuncularla olan bağlantılarım İki rakip ortasında o fair play ortamını oluşturmak Hiçbir rakibi düşman olarak görmem Rakiplerimizi yeteneğimiz ve karakterimizle aşmaya çalışabileceğimiz bir şey olarak görürüm Profesyonel sporculuğun sahiden bu dünyada özel olduğuna inanıyorum zira ömürde nadir olan bir formda daha yeterliysek her vakit kazanırız Bu yüzden daha uygun olursanız kazanacağınıza inanma hakkınız olur O yüzden bu stil şeyler basketbolun bir oyuncuya getirdiği alanda keyif almak tadını çıkarmak arkadaşlara sahip olmak üzere tüm genel şeylerden daha kıymetlidir
Ligde profesyonel oyuncu olmak için bırakmakta en çok zorlandığın şey neydi?
En sıkıntı şey topu paslamak Ancak benim için egomu bir kenara bırakmak en güç şey Her oyuncu üzere hepimizde birtakım içsel gayretler var Ekibin başarısı için egonuzu bir kenara bırakmanız gerekiyor Ve bunu yapabilirseniz yani ben hakikaten ferdî ve Efes teki tüm arkadaşlarımız olarak bunu son birkaç yıl içinde hakikat bir halde yaptığımıza inanıyorum Ve artık yeni gelen arkadaşlarımızla önümüzde yeni bir zorluk var ve bu da beni tekrar bu durumla yüzleşmek zorunda bırakıyor Ve etrafımda olağanüstü kadro arkadaşları ve olağanüstü oyuncular olduğu için memnunum Hasebiyle ego başarılı olabilmek için tekrar tekrar kendi içinizde yenmeniz gereken bir şey
Oyuna her şeyini verdiğin aşikar. Bunun en güç tarafı nedir?
En sıkıntı tarafı performansınıza ait yapılan genel yorumlar sanıyorum Her dönem yüzden fazla maça çıkıyoruz Avrupa da her maç güya son maçınız üzere oluyor Kadrolar ortası rekabet bilhassa şampiyonluk sonrasında her rakip karşınıza bu güya son maçıymış üzere çıkıyor O yüzden şayet her maçta ortaya koymaya çalıştığınız günlük performansınız ve uğraşlarınız konusunda içiniz rahatsa istatistiklerinizi yahut sayılar asistler ribaundlar üzere bireysek ayrıntılarınızı denetim etmiyorsanız bu profesyonel başarıyı yakalamanıza nitekim yardımcı olabilir Zira birçok oyuncu en uygun istatistiklerin kendisinde olmasını dilek ediyor Lakin daima bu düzeyde olup birebir vakitte şampiyonluklar kazanabilmek sahiden imkansız Hasebiyle bence kazanmak isteyen her oyuncunun bunun üzerinde çalışması gerekli
İnsanlar oyuna ne kattığını düşünürken neyi dikkate almalı?
Bunu çok net açıklayamayabilirim lakin bence ben tek bir şeye her vakit dikkat eden birisi oldum o da tutarlılık Tahminen alandaki en alımlı adam değilim tahminen alandaki en hoş hareketleri yapmıyorum ancak genel olarak son birkaç yıl içindeki oyunuma baktığınızda bence bu türlü üst düzey basketbol oynarken ulaşılması hakikaten sıkıntı olan o tutarlılığa sahibim Zira bir iki ay boyunca parlayabilen bir dolu yetenekli oyuncu var Fakat grup için en güzelini yapıp yeniden de ferdi olarak da fark edilebilen bir oyuncu olmak bence son birkaç yılda ben bunu başardım Bir de doğal kendi üslubumdaki oyunumla herkesi keyifli etmeye çalışırım yani hem sayı alabilir hem asist yapabilirim Bunu daima tekrar tekrar yapmaya çalışırım
Şimdi biraz daha şahsî sorulara girelim. Bir seferinde, öyküm hayatta insanın başına yeterli yahut makus her şeyin gelebileceğine hoş bir örnek demiştin. Bunu biraz açabilir misin?
Evet çocukluğumdan beri basketbol dünyasında uygun bir yetenek olarak görüldüm Ve her kezinde çok başarılı olacağıma inandığım anlarda birden durumlar değişti Lakin bu durumlar beni hiçbir vakit yıldırmadı beni her vakit daha ileriye itti ve güçlendirdi Ve mesleğimdeki bu kırılma noktaları 17 yaşında geçirdiğim bir sakatlık olgunlaşmam ve vaktimi gerçek halde basketbola adamam için çok kıymetli oldu Yani vaktimi gerçek şeylere adamanın ne kadar değerli olduğunu anlamak için 25 26 yaşıma kadar beklemek zorunda kalmadım Ki bunlar saha dışındaki şeyler maçlara olan yaklaşımınız idmanlara olan yaklaşımınız Ve doğrusu hayatımda hiçbir şey tesadüfen olmadı Yani sahip olduğum bariz yetenekle birlikte kimsenin takip etmediği yahut görmediği çok çalışma kelam konusu lakin ne kadar çalıştığımı ben biliyordum İşte bu yüzden de bu düzeye ulaşan her oyuncunun bunlara inanma fırsatının olduğunu düşünüyorum
Bazı bireyler bazen çok mantıklı seçimler yapmadığını söylüyor mesela öbür teklifler varken Tofaş’a gittin. Her yere gidebilecekken Efes’te kaldın. NBA’e gidecekken Efes’te kaldın. Beşerler muvaffakiyet yolunda alışılmamış bir yol izlediğini söylediğinde bunda ne kadar doğruluk hissesi var?
Tabii ki herkesin istediği şeyi söyleme hakkı var Tofaş a gitme kararını verdiğim an sanıyorum 22 yaşındaydım Tahminen mesleğimde diğerlerini dinlemeyi bıraktığım kilit bir andı İnsanların görüşlerine hürmet duymadığımı söyleyemem Yalnızca onları dinlemeyi bıraktım Zira onların hiçbiri mesleğimde karşılaştığım zorlukları her maçta çaba edip makul bir seviyeyi tutturarak dilek ettiğiniz düzeye yahut hayallerinize ulaşmanın ne kadar güç olduğunu bilemez Tofaş kararımdan sonra kendi kararlarıma giderek daha çok inanmaya başladım ve kalma yahut gitme kararlarımda şimdi yanılgı yapmadığım için çok memnunum Lakin dediğim üzere benim için her gün aldığım kararların hakikat olduğunu kendime kanıtlamak için yeterli bir fırsat
Küçük yaştan itibaren büyük bir yetenek olduğunu söyledin. Pekala sana söylenen tüm bu şeylere ulaşma konusunda hiç kuşkun olmadı mı?
Şüphe olduğunu söyleyemem ancak bazen bu neden benim başıma geliyor diye merak ettiğim oldu Zira hayatın her vakit adil olduğunu düşünürdüm fakat aslında değil Fakat sorun değil zira her vakit bir şey yaptığımda hayatın öbür yanında da eşit biçimde aynısının olması gerektiğini düşünürdüm fakat o denli değilmiş Yani gençken edindiğim bu deneyim bana hayatın varsayım edilemez olduğunu ve günbegün yaşanması gerektiğini gösterdi Yani plan yapamazsanız uzun vadeli beklentilere giremezsiniz Hakikaten mütevazı bir biçimde anda kalmaya çalışmanız gerekiyor Böylelikle mevcut amaçlarınıza her vakit odaklı halde kalabilirsiniz Ve ben de böylelikle şayet bu yaklaşım ve tavrı koruyabilirsem her vakit kendime güvenebileceğime inandım Başarılarımla ve elde ettiklerimle ne kadar ileri gidebileceğimi bilmiyordum Lakin hiçbir çıkışım olmadığı hissine kapılmadım Her vakit benim için bir fırsat olacağını yakalayarak başaracağım bir an olacağını hissettim
Yani Zalgiris’i bıraktıktan sonra rastgele bir gruba, Avrupa şampiyonu olan rastgele bir gruba gidebilirdin. Lakin Efes üzere hiç Avrupa şampiyonluğu olmayan bir gruba gitmeyi tercih ettin ve yalnızca bir sefer değil, iki sefer şampiyonluk kazandın. Bu senin için ne kadar tatmin edici?
Kesinlikle mesleğimde şu ana kadar elden ettiğim en tatmin edici şey Zira tıpkı vakitte o kararım basketbolu takip eden birçok kişi için mantıksız bir karar üzereydi Ve bunu anlayabiliyorum Lakin o an Zalgiris ve koçum Saras la olan tecrübemin ziyadesiyle kâfi olduğunu ve bunu bir yerde kanıtlamak istediğimi hissettim Bu bilgiyi yalnızca basketbol hakkında konuşarak değil alanda göstermek istedim Ve Efes fırsatının gerçek vakitte karşıma çıktığını herkes bir nevi şok olmuş olsa da bunun yeterli olduğunu hissettim Zira en baştan sıfırdan bir şey yaratmak istedim Efes in bir geçmişi olmadığını düşünmüyorum ancak o sırada hakikaten güç bir vakitten geçiyorlardı Ekibi büsbütün değiştirdiler ve ben de bu işi yapması beklenen mevki oyuncularından biriydim Koç Ataman la birlikteyken istediğim üzere oynama oyunumu istediğim tarafta geliştirme fırsatına sahip olduğumu anladıktan sonra birinci dönemden sonra da orada kalarak bunu bir kere daha bir kere daha kanıtlamak için gerçek vakit olduğunu hissettim Sonrasında şampiyonluk kazanacağımızı bilmeden lakin yeteneklerimi geliştirmeye devam edecek Ve bu olağanüstü bir tecrübe Olağanüstü yani beni bekleyen zorluklara karşı bir diğer güçlü motivasyon
Geçen yaz birçok kişi NBA’e gideceğini düşündü yahut bunu bekledi. Lakin sen tekrar kendi yolunu izleyerek Efes’te kaldın. Bu nasıl oldu?
Tüm bu anlar sizi temin ederim Başka beşerler için de birebirdir Ben her vakit içimde bana ne yapmam gerektiğini söyleyen bir cins sezgiyi takip ederim Yani bariz şeyler var ve sahiden olan şeyler var Son üç yıldır beşerler güya benim gideceğim beklentisindeydi Kaldım NBA e gitmek istemediğim için değil Oraya muhakkak gitmek ve orada kendimi denemek istiyorum Ancak birçok farklı sebepten taşlar yerine oturmadı Lakin Efes te kalmayı kendim için makûs bir şey olarak görmüyorum Bunu çok çok yeterli bir şey olarak görüyorum Zira hem alanda hem saha dışındaki vaktimde çok keyif alıyorum Fakat başımda NBA ile ilgili bu ufak hayalimin olması beni her gün çalışmaya itti Motamot daha evvelki üzere sabırlı bir biçimde Ve umarım gerçekleşebilir Göreceğiz
Basın ve taraftarlardan sana çok övgü geliyor, fazla tenkit gelmiyor. Bunun nedeni sence oyun üslubun mı, mütevazi oluşun ve maçlara yaklaşımın mı yoksa davranışların mı?
Sanıyorum hepsi birlikte Basın için çok enteresan olduğumu sanmıyorum Zira hayatımı izlemeleri yahut beni yakalamaları için fazla bir fırsat yok Zira hem kendim hem de herkes için özel hayatın saklılığına hakikaten dikkat ediyorum Konuşkan yahut yalnızca konuşan adam olmak yerine örnek adam olmaya çalışmamın nedenlerinden biri de bu Saha dışında ünlü olmak yerine basketbolda örnek olmaya çalışıyorum O yüzden alandaki bütün davranışlarım da bir halde ömür biçimimi yansıtıyor Yani alanda rol yapmam öncelikle her vakit uygun bir grup arkadaşı ve âlâ bir rakip olmaya çalışırım İkincisi profesyonel sportmen olarak ailelerimize ayıracak gereğince vaktimiz olmadığı için ailemle vakit geçirmeye çalışıyorum Ayrıyeten özgür vakitlerimde özel hayatımı mümkün olduğunca saklı tutmaya çalışırım Zira bu bana özel ki aslında ekranlara ziyadesiyle çıkıyoruz beşerler bizi her yerde ziyadesiyle görüyor Geri kalan vaktimi kendime ayırmaya çalışıyorum
İki kez Final Four MVP’si ve 2 sefer şampiyon olarak ismini EuroLeague tarihine ebediyen yazdırmış olduğun kesin. Hiç şöyle bir geriye bakıp seyahatini ve şu ana kadar ne yaptığını görmeye vaktin oluyor mu?
Sanırım makus özelliklerimden bir tanesi bu Değişebilmeme karşın şu ana kadar değişemedim Yalnızca önüme bakarım Yani benim ömür üslubum bu Hiçbir vakit geriye bakmam Hiçbir vakit fazla ileriye de bakmam Zira geriye bakacak vakit olmadığını düşünüyorum Tahminen mesleğimi tamamladıktan sonra şöyle bir bakarım Fakat şu anda her şey o kadar süratli ve o kadar dinamik ki yani geri dönüp de bakacak vakit Tahminen bir iki günün keyfini çıkarabiliyorum Lakin bugün bile en âlâ rakiplerden biriyle maçım var O yüzden hiçbir şeyi gözden geçirecek vaktim yok Bu durum beni daima olarak kendimi geliştirmeyi isteme tarafına yanlışsız itti Ve bunu kendi sevdiğim biçimde yapabildiğim sürece bunu yapacağım Fakat başardıklarımın farkında olmak derseniz açıkçası farkında olduğumu düşünmüyorum
On sekiz yaşında yaşadığın diz sakatlığı sende zihinsel olarak nasıl bir şok yarattı?
Bir taraftan sahiden çok zordu Öbür taraftan ise hayatım için çok yararlı bir dersti Zira gençken bir biçimde sakatlığın bile ne manaya geldiğini bilmiyorsunuz Artık herkes sakatlıklardan konuşuyor lakin o sırada sakatlığın bu kadar güç bir şey olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu Büyük bir acı hissettim ve güzelleşmenin sıkıntı olduğunu biliyordum Lakin düzgünleşme süreci boyunca her vakit geçip gidecek bir şey olduğunu hissettim Hasebiyle bu yaklaşım bana çok yardım etti Tahminen beklenenden daha süratli güzelleşmemi sağladı Ayrıyeten yaklaşımımı değiştirdim Yani dediğim üzere vücudunuza itina gösterirseniz öbür sakatlığa yol açabilecek yahut mesleğinizde bir defa daha düşüş yaratabilecek tüm olasılıkları önlemeye çalışırsınız Zira bunun için elinizden gelen her şeyi yaparsınız Mesela vücut üzerinde ve güzelleşmeye yönelik ekstra çalışmalar yapmak Bunlar çok temel şeyler lakin hakikat ve daima bir biçimde yaparsanız çok değerli hale geliyor Hasebiyle o tecrübe bana sakatlık sonrasındaki mesleğim açısından çok yardımcı oldu
Kariyerinin devamında sana hangi açıdan yardımcı oluyor? Zira mesela son yıllarda bilek sakatlıkları geçirdin ve hatırladığım kadarıyla beklenenden daha erken atlattın.
Evet yardımcı oluyor Zira öncelikle sakatlığın bu mesleğin bir kesimi olduğunu anlıyorsunuz Kimse yaralanmak istemez bu kesin Fakat oynadığımız maç sayısına baktığınızda insanların grupların kazanmasını sağlayan faktörlerin farkında olmama nedenlerinden kıymetli bir tanesi bence hakikaten bu yani ekibin sıhhat durumu O yüzden vücudunuza âlâ bakabilirseniz sakatlıklardan öğrenebilirseniz vücudunuzu hazırlamak için yapabileceğiniz ufak ve tahminen biraz sıkıcı diyebileceğimiz ek çalışmaların bazen diyetin bazen ufak idmanların oyununuzu nitekim müspet halde etkileyebileceğini bu üzere anlarda öğrenmeniz gerekiyor Zira başka türlü sakatlık sonrasında her vakit berbat hissedersiniz Lakin bunu tıpkı bir yenilgide olduğu üzere bir öğrenme tecrübesine çevirirseniz sizin için yeterli bir ders olabilir
Bir öteki çeşit fedakarlık da yirmi yaşından beri konutundan ve ailenden uzakta oynamak. Avrupa’nın farklı yerlerinde ailenden uzakta çalışıyorsun. Genç biri bu duruma nasıl dayanır? Hem bu duruma dayanıp hem de ilerlemeye ve oynamaya nasıl devam edebilir?
Bence bu da daha evvel söylediğime benzeri yani şu ana kadar bunu düşünecek hiç vaktim olmadı Beni yirmi yaşında ateşe attılar EuroLeague deki en âlâ kurumlardan biri olan Bayern Münih ile mukavele imzaladım O sırada hakikaten şanslıydım Zira etrafımda yurt dışı hayatına alışmama yardımcı olan âlâ beşerler vardı Ancak geçler için o kadar genç bir yaşta iç huzuru ve dengeyi bulmak o kadar kolay değil Zira muhakkak ailenizi özlüyorsunuz O yaştayken gereğince olgun olduğunuzu düşünseniz de yirmi yaşında olgun olduğumuz kanaatinde değilim O yüzden her vakit genç oyunculara bir yere gittiklerinde yanlarında ebeveynlerini götürmelerini öneriyorum Zira gençken başınızda birçok kuşku var birçok beklentiniz var Ve bunları gerçekleştiremeyince bazen kendimizi üzgün ve zayıf hissetmeye başlıyoruz Lakin yanınızda aileniz varsa istikrarda kalmanıza hakikaten yardımcı olur Hasebiyle bana hayatın nasıl işlediğini tahminen o yaştaki arkadaşlarıma nazaran daha erken gösteren bir tecrübe oldu
Annen vefat ettiği sırada Sırbistan ulusal grubunda kaldığın ve Dünya Şampiyonası’na gitmek için kıymetli bir maça çıktığın biliniyor. Bunu yapmak senin için büyük bir fedakarlık mıydı?
Evet yani şu anda annemi kaybedeli üç yıl oldu ve giderek daha fazla zorluyor Fakat hayat işte Bu da öbür tüm kararlar üzere benim kararımdı annemle birlikte olağan ki Bence bu ortak kararımızdı Lakin evet fedakarlık bu mesleğin bir modülü
İnsan tüm bu pürüzlerle başa çıkmayı nasıl öğrenir? Teker teker mi ele alıyorsun? Mesela bir mahzur çıktığı vakit yalnızca onunla ilgilenip öncesinde ne olduğu hakkında kaygılanmamak üzere?
Evet ben her vakit o denli düşünüyorum Bence maçların ve basketbol dünyasında yaşadığımız hayatın yoğunluğu dikkate alındığında iki günde bir maç yapıyoruz ve maçların bile tahlilini yapmak için vakit yok Oyununuzu gözden geçirmek için vakit bulmak çok güç Fakat başka yandan şayet oyun biçiminizin farkındaysanız kusurlarınızın farkındaysanız esasen bunlar olurken bunlardan öğrenebilirsiniz Hasebiyle yalnızca devam edip bir sonraki adım için hazırlanmaya çalışıyorum
Belgrad’da Olimpiakos’a karşı oynadığınız yarı final maçında maçı kazandıran son sayıya geri dönelim. İşte her şey orada mana kazanıyor. Tüm maniler ve fedakarlıklar o denli bir anda mana kazanıyor, gerçek mu?
Evet bu hakikaten oyuncuların çalışmaya devam etmesine yardım ediyor Lakin bir yandan aldatıcı da olabilir Zira o anı beklerseniz ve hiç gelmezse tahminen yaptığınız işten kuşku duymaya başlayabilirsiniz Ben şahsen hiçbir vakit muhakkak bir şey için çalışmam Her vakit çalışırım Hasebiyle bir şeyler olduğunda onları fark ederim ve neden olduklarını fark ederim Ancak bir şey olmuyorsa da çalışmaya devam ederim Yani amaçlarıma bu halde ulaşmaya çalışıyorum Zira bir şeyi kovaladığınızda ki hayatta hiçbir şey kolay elde edilmiyor Yalnızca bu türlü bir sayı değil rastgele bir muvaffakiyet da olsa şayet yakalayamazsanız çok zahmetli olabilir Benim durumumda o sayı idman sonrası yaptığım tüm o ekstra çalışmalar sayesinde elde ettiğim ufak bir gelişmeydi Bu atışı kim bilir kaç sefer yapmışımdır Lakin hoştu benim için tarihi bir atış olduğunu düşünüyorum