THY Euroleague’de erteleme maçında Emperoio Armani Milano’yu konuk eden Fenerbahçe Beko 82-75’lik skorla 29. maçında 12. mağlubiyetini tattı, birinci 4 gayesinden biraz daha uzaklaştı.
Pierre’in sakatlığının bu ekibi çok yıpratacağı aşikardı. Sonuçta alanda her şeyi yapabilen bir isimden mahrum kaldı temsilcimiz. En büyük özelliği de uzun beşlerde rakiplere yarattığı problemlerdi. Onun yokluğundaki en kritik soru, Itoudis’in tekrar uzun beş mi arayacağı, yoksa ekibi kısaltıp farklı bir sistemi mi oturtacağıydı. Coach birinci tercihini, uzun kadrodan yana kullandı lakin Biberovic’den bir Pierre çıkmayacağı da çok net ortadaydı. Pierre’in sırtı dönük oyunları, ceza şutlarındaki yüzdesi üzere rakip savunmayı açan bir etken bulamadı Fenerbahçe alanda, Calathes ile Wilbekin, hatta şutlarını bu dönem çok sağlam hale getiren Hayes de hiç devreye giremeyince tempomuz beklentimizin çok altında kaldı. Atak ribauntlarındaki Motley tesiri, ekibin 2. çeyrekteki savunma gücü, Guduric’in farkı eritirken cesurca potaya gidişleri aslında ekibin ne kadar istediğini gösterdi fakat şutlar girmeyince sonuç da gelmedi.
2. yarıdaki Napier gösteri, ne yazık ki alıştığımız imajdı, her maçta rakip kısaların bir adedinin öne çıkması bu dönem sık sık görüldü. Fark 14 sayıya kadar çıktıktan sonra Calathes-Wilbekin ikilisini kenara alarak direksiyonu Guduriç ile Edwards’a teslim eden Itoudis bu ikiliden beklediğini da aldı, maça heyecan getirdi ancak ne yazık ki artık çok geçti. Bu maçın bir kazanımı, Edwards’a inanç verilmesi halinde yapabileceklerinin bir kere daha görülmesiydi. Fakat kritik nokta burada ona güvenilmesi ve hissettirilmesi…
